Star InactiveStar InactiveStar InactiveStar InactiveStar Inactive
 

touroum3

pdfRodolfo Häsler: Diario de la urraca. Itzulpena: Tere Irastortza.

Página uno: lunes. La urraca lúcida

Tengo una urraca que todo lo mira.
Aunque huidiza, ahí está, quizá un azar,
tira de la hebra, un deslizamiento al caer
sobre un montoncito de hierba de Ibirapuera.
En territorio agreste, lejos de mantener la calma
la urraca se manifiesta, insiste en un vuelo sin laberinto,
atraviesa el éter y anula el deseo yéndose por el costado,
se esfuma por el mejor lugar, su juicio en la fronda.
Repite un salto que es una línea, y abarca más,
embauca temprano a su adiestrador.
Celebran ambos la vez, bordea el refrán
siempre a punto de perder la ocasión,
hurgando en tierra mansa, sobre hojas húmedas,
un hondo sentimiento de abandono.

___________________________________________________

Lehen orria: astelehena. Mika buru-argia.

Denari begira dagoen mika bat dut.
Iheskorra izan arren, hortxe darrai, zori hutsez,
matazari tira egin orduko irristaldian
Ibirapuerako belar-metatxo batera erortzean .
Lurralde latzean lasai geratu beharrean
agertu egiten da mika da labirinto gabeko
hegaldiari eusteko,
eta eter-a zeharkatuz, desioa deuseztatzen du albo batetik,
toki egokienetik ihesean, bere hostotza-senaz.
Lerro beteko jauzia errepikatzen du eta haratago iritsiz
entrenatzailea bera berehalakoan liluratzeen du.
Elkarrekin ospatzen dute aldi hori, ihesbidera gerturatzen da,
beti okasioa galdu-ez galdu,
lur geldoan, hosto heze gainean,
abandonatu izanaren sentimendu sakonean zokomiran.

Mesedez! Webgune honek cookieak eta antzeko teknologiak erabiltzen. Informazio gehiago